چند روزی از درگذشت دکتر ماندانا می گذرد , و همه دوستداران مقاومت را در غم عمیقی فرو برد . من خودم از نزدیک افتخار آشنایی با این خانم فداکار را نداشتم ولی همیشه شاهد تلاش و فداکاری هایش در صحنه های مختلف مبارزه بوده ام.

راستش بعد از اینکه خبر مبتلا شدنش به بیماری سرطان را در حدود سه سال پیش شنیدم , دیگر دلم نمی آمد که با مادر محترمش از نزدیک احوال پرسی کنم و از این بابت همیشه دچار تناقص بودم.چون مادرش را از سالها قبل می شناختم و همیشه مبارزاتش برای آزادی مردم برایم ستودنی بود.تا اینکه در آخرین تظاهرات در شهر بروکسل صدایم کرد و چون همیشه با صمیمیت با من احوال پرسی کرد .شاید خودش هم می دانست که من خجالت می کشم.

در هر حال بعد از یک ماه خبر درگذشت دختر نازنینش شنییدیم.

روح ماندانا شاد

راهش پر رهرو باد